Boeddhisme en voor liefde zijn

'Het bronverhaal in mijn leven is als volgt. Ik heb een klassiek geval van een klote jeugd gehad. Ik heb de dood meerdere malen in de ogen gekeken door zware astma, heb me een buitenstaander gevoeld en kon niet voldoen aan de norm. En wat ik heb gedaan als reactie op die jeugd, is alles wegstoppen. Heel menselijk. Dat hele stuk jeugd was voor mij alsof het niet had bestaan. Ik was volstrekt in de ontkenning. Dat hield ik vol totdat ik op mijn 22^ste in een depressie raakte. De manier waarop dat gebeurde staat me nog goed bij. Ik was met mijn vrouw (toen nog mijn vriendin) op vakantie in Mexico, in een plaatsje dat bijzonder genoeg ‘Progreso’ heette. Op een gegeven moment werd ik ’s nachts in mijn nek gebeten door een insect, wat een enorme ontsteking aan mijn keel heeft veroorzaakt. Die ontsteking zorgde voor een gevoel van totale doodsangst. Dat oude gevoel van stikken, dat bij astma hoort, kwam in een keer terug en knalde door die barrière van ontkenning heen. Dat heeft een enorme bak met verdriet en narigheid losgemaakt, wat uiteindelijk tot mijn depressie heeft geleid.

De depressie bleek alleen een ‘blessing in disguise’ te zijn. Ik was eigenlijk al heel lang verzuurd, Ik was overal tegen en haatte alles. Door die depressie is die verzuring in beweging gekomen, is gaan knetteren en is uiteengespat.

Die uiteenspatting kwam eigenlijk doordat ik met het boeddhisme in aanraking ben gekomen. Dat heeft me geholpen die enorme bak verdriet aan te kijken en te verwerken. Ik heb geleerd om mijn eigen negativiteit te ontstijgen door het duale denken los te laten. Je kunt namelijk alles omdraaien. Je kunt tegen iets zijn, maar je hebt er meer aan om vóór iets te zijn. Tegen haat of juist voor liefde. Tegen ongelijkheid of juist voor gelijkheid. Die boodschap ben ik sindsdien gaan vertellen aan mensen.'

De plek van natuur

'Voorafgaand aan mijn depressie was er binnen mij geen ruimte voor natuur. Ik was aan het ontkennen en aan het vluchten voor de realiteit. Ik was ontzettend bang om mijn eigen binnenwereld te verkennen, dat wat in het boeddhisme je eigen boeddha natuur wordt genoemd. Contact met de buitenwereld leggen was al helemaal ondenkbaar, totdat ik een lezing bijwoonde van een boeddhistische leraar. Die leraar heeft bij mij een verwondering voor de natuur wakker gemaakt, die nooit meer is weggegaan.

Tijdens de lezing hield de leraar een bloem omhoog en vroeg: ‘wat zie je?’ ‘Een bloem’, zei ik. ‘Ja, dat klopt. Maar kijk nog eens een keer’, vroeg de leraar me. Ik zag een rode bloem en dat klopte ook. ‘Kijk nog eens een keer!’ Oh, hij bedoelt natuurlijk dat het geen bloem is, maar een steeltje met blaadjes en een stampertje, dacht ik. En ook dat klopte, maar opnieuw vroeg hij me om nog eens te kijken, want er was nog veel meer te zien. Maar ik zag helemaal niet meer!'

'Toen zei hij: "kun je het zaadje zien? Want zonder zaadje is er geen bloem. En kun je het water zien, in de bloem? En de mineralen, de aarde, de zon en de zwaartekracht? Haal een van die elementen eruit en de bloem kan niet bestaan." Je ziet dus niet alleen een bloem. Je ziet het hele universum, dat heeft samengewerkt om deze bloem te laten ontstaan. Je kijkt naar een momentopname, want over een week ziet deze bloem er anders uit.

Er is dus constante beweging, herhaling en ontwikkeling. Het beeld dat je ziet is eigenlijk maar een tijdelijke illusie.

Na deze ontdekking is voor mij het licht aangegaan en meer uitgegaan! Mijn verwondering en bewondering voor de natuur is toen gewekt. Opeens kon ik zien dat alles wat wij hier om ons heen zien een groot levend ecosysteem is, waarin alles met elkaar communiceert, van elkaar afhankelijk is en waarin wij mogen meedoen. Niet meer en niet minder. Tsja, dan moet ik ook denken aan de uitspraak van Matthijs Schouten: swallow the porcupine. "Een stekelvarken kent maar een weg naar beneden. Hij kan niet terug. Dat is hetzelfde met bewustzijn Als je je eenmaal bewust bent, dan kan je alleen maar verder met dat bewustzijn." Ook ik kon het daarna nooit meer niet zo zien.'

Zelf aan de slag met bewondering voor de natuur?

Bij Club Groeneveld maken we programma's die je helpen leven en werken met de natuur. Zo ervaar je dat je, zoals Kees het zegt, meedoet aan een groot, levend ecosysteem. Dat brengt rust, vrijheid en inspiratie. We doen dit door middel van programma's voor professionals, in-company trajecten en teamdagen waarbij we gebruik maken van het ritme van de seizoenen, meditatie en bosbaden. Zelf ontdekken wat Club Groeneveld voor jou kan betekenen? Neem dan contact met ons op.