Volgens sommige onderzoekers hebben we te veel ‘tipping points’ bereikt als het gaat om het klimaat, waardoor de toekomst er niet rooskleurig uitziet. Denk je dat we nog kans maken op een duurzame en vredige toekomst?

Ik ben een optimist. Als je geen optimist bent, dan kun je ook geen activist zijn. Als er geen hoop is, dan kunnen we net zo goed allemaal naar huis gaan en niets meer doen. Ik heb geen idee of het te laat is of niet, maar ik heb wel de hoop en het vertrouwen dat we kunnen veranderen. Als je terugkijkt in de tijd, hoeveel verandering, transformatie en evolutie hebben we dan al niet meegemaakt? We hebben het hoogtepunt van de koude oorlog overleefd, terwijl we er zeker van waren dat nucleaire wapens het einde van de wereld zouden zijn. We hebben kolonialisme, imperialisme, slavernij en apartheid allemaal kunnen stoppen. De plek van vrouwen is veel beter nu dan het vijftig jaar geleden was. We hebben echt heel erg veel grote veranderingen doorleefd en dat kan met de natuur net zo zijn.

Als we natuur de kans geven, dan kan ze zichzelf herstellen en helen, daar heb ik een rotsvast vertrouwen in. En ik heb grote verwachtingen van de mensheid, dat we onze manier van leven kunnen veranderen als we inzien wat we de aarde hebben aangedaan. Dus nee, ik denk niet dat het te laat is. We moeten ons best doen om de aarde en onze samenleving te redden, met een duurzame cultuur en samenleving waarin het leven weer kan opbloeien. Laten we niet vervallen in pessimisme of hopeloosheid. Ik ben 84 jaar oud en ik werk nog steeds elke dag aan een betere wereld! We kunnen niet opgeven in de naam van pessimisme.

Je sprak net over het geven van rechten aan de natuur, waar ik helemaal achter sta. Maar het geven van rechten is nog steeds een hele Westerse manier van omgaan met de natuur. Is het niet veel effectiever om mensen te leren hoe ze zich opnieuw kunnen verbinden met natuur?

Ik denk dat we allebei moeten doen! Door de natuur rechten te geven, erken je dat de natuur rechten heeft. Net zoals we hebben erkend dat zwarte mensen rechten hebben. En dat vrouwen rechten hebben. Het gaat niet over rechten geven, maar het gaat over erkenning van rechten. En ik ben het helemaal met je eens, dat we ons opnieuw moeten verbinden met natuur! Ga naar buiten. Ga naar het platteland. Wees onder de bomen, langs de rivier, in de natuur en bescherm de natuur. Dat is hoe we de rechten van de natuur erkennen. Rechten van de natuur erkennen en onszelf verbinden met natuur; het zijn allebei manieren om het juiste te doen. Binnen- en buitenkant werken samen.

We hebben het vaak gehad over hart en handen. Maar welke rol kan ons hoofd spelen in het oplossen van de crises die nu gebeuren?

Ons hoofd en onze hersenen spelen een ontzettend belangrijke rol in deze crises oplossen. Maar, het hoofd en de hersenen alleen zijn niet genoeg. We hebben een heel lichaam dat we mogen betrekken in onze acties. Als we onze intuïtie, bewustzijn, en compassie niet gebruiken, dan hebben we niet genoeg aan ons hoofd. Pas als het hele lichaam samen komt, dan pas word je creatief! De problemen waar we op dit moment mee te maken hebben zijn een kans voor ons om creatief te worden. Een probleem is de moeder van creativiteit; want als er een probleem is, dan pas start je met nadenken, invoelen en in actie komen om het probleem op te lossen.

Raak niet ontmoedigd. Problemen oplossen is echt van alle tijden. Het is de eeuwige taak van de mensheid. Buddha kwam problemen oplossen, Jezus Christus kwam problemen oplossen, Lao Tzu, Gandhi, Picasso, Martin Luther King Jr., al die mensen kwamen problemen oplossen! Als menselijk wezen ligt je kracht in het creatief zijn. Dus laten we onze samenleving zo maken dat mensen de vrijheid krijgen om creatief te zijn.