Satish Kumar (deel 2): Samenleven, jezelf zijn en de dood

Publicatie

27.03.2023

Leesduur

5 min

Aan het begin van de corona periode hebben we een lezing met Satish Kumar georganiseerd. Satish Kumar is een Brits-Indiase activist en spreker op het gebied van mensenrechten en ecologie, en mede-oprichter van het Schumacher College in Engeland.

De inzichten die toen zijn gedeeld, zijn in deze tijd actueler dan ooit. Daarom delen we nog een keer de Q&A met Satish. In deel 2 lees je Satish’ antwoorden op vragen over leven en dood. Hoe kan je je als sterfelijk individu verhouden tot een duurzame samenleving? En welk advies heeft Satish voor jongere generaties? Deel 1 van de Q&A vind je hier. En als je meer wil horen van Satish, beluister dan hier de podcast die we met hem opnamen.

Hoe kan ik het individu in relatie tot de samenleving zien? Als individu moet ik leven alsof elke dag mijn laatste is, maar als samenleving is bestendige toekomst belangrijk.

'Een samenleving bestaat uit individuen. Zonder individuen is er geen samenleving. Het is dus van groot belang dat we het individu in haar uniciteit respecteren en waarderen; elk individu zou gevierd moeten worden! En het individu kan handelen in het belang van de samenleving. Er is dus wederkerigheid tussen de samenleving en het individu. De samenleving beschermt het individu en het individu beschermt de samenleving. Het hoeft niet het een of het ander te zijn.

In het kapitalistische systeem wordt er erg veel nadruk gelegd op de vrijheid van het individu. Aan de andere kant is er in het communistische systeem weer niet genoeg ruimte voor het individu. Ik ben kapitalist noch communist. Ik ben een naturalist. In de natuur heeft elke boom, elk dier en elke plant zijn eigen individualiteit en waarde, maar ze opereren allemaal binnen de context van het bos als samenleving. Mensen zijn precies hetzelfde, Het is een dans tussen het individu en de samenleving.'

De wetenschap is vaak op zoek naar manieren om het individu onsterfelijk te maken. Hoe kijk je daarnaar?

'Je hebt materie, en spirit. De natuurwet van de materie is om geboren te worden, te leven, oud te worden en te sterven. Daarna wordt de materie opnieuw geboren. Kijk maar naar een boom. Een boom groeit bladeren, bloesem en vruchten. Als de herfst komt, valt het fruit op de grond. En tijdens het sterven van de herfst ontstaat er in de grond nieuw leven; nieuw leven dat van dezelfde boom komt. Dat is hoe materie werkt. Maar de spirit, die is eeuwig. Mijn lichaam zal sterven, maar mijn spirit blijft bestaan. Ik weet niet op wat voor manier mijn spirit blijft bestaan, maar het gaat niet dood.

Het individu mag loslaten, bereid zijn om weer onderdeel te worden van een kosmisch geheel om daarna opnieuw, in een andere vorm, geboren te worden. In het Westen zijn we gaan geloven dat leven goed is en de dood slecht. We willen niet meer doodgaan. Doktoren worden getraind om mensen zo lang mogelijk in leven te houden, ondanks dat de kwaliteit van leven achteruitgaat. We mogen ons realiseren dat de dood juist welkom is! Ik ben 84, en ik ben niet bang voor de dood. Ik heb een goed leven gehad en ik zal goed sterven. Daarna zal ik weer opnieuw geboren worden. Dat is hoe we er vanuit mijn cultuur naar kijken. In het Westen kunnen we het onderdeel maken van onze cultuur dat we de dood verwelkomen en als natuurlijk proces zien. Als je in de cyclus van het leven gelooft, hoef je niet bang te zijn voor de dood.'

Als je één advies mocht geven aan de jongere generaties, wat zou dat advies zijn?

'Wees jezelf! En realiseer je dat je goed bent. Alleen dan kun je van jezelf houden en erkennen dat je moedig, creatief, liefdevol en compassievol bent. Al die kwaliteit heb je in je, maar ze blijven sluimerend totdat jij van jezelf gaat houden. Je bent een goed, spiritueel en goddelijk wezen. En door van jezelf te houden en jezelf te zijn, cultiveer je die kwaliteiten.'

Nieuw hier?